πλανήτης

Græsk

Etymologi

Fra oldgræsk πλανήτης.

Substantiv

πλανήτης hankøn

1. planet

Bøjning

Kasus	Ental	Flertal
Nominativ	πλανήτης	πλανήτες
Genitiv	πλανήτη	πλανητών
Akkusativ	πλανήτη	πλανήτες
Vokativ	πλανήτη	πλανήτες

Oldgræsk

Etymologi

Fra πλανάω (planao), “‘jeg vandrer’”).

Substantiv

πλανήτης hankøn

1. vandrer
2. planet
3. feber

Alternative stavemåder

• πλάνης
• πλανάτας