Spring til indhold

Rand

Fra Wiktionary

Tysk

Etymologi

Fra oldhøjtysk rant.[1]

Udtale

Substantiv

Rand hankøn

  1. rand

Bøjning

Ental Flertal
Nominativ der Randdie Ränder
Genitiv des Rand(e)sder Ränder
Dativ dem Rand(e)den Rändern
Akkusativ den Randdie Ränder

Etymologi 2

Fra engelsk rand.[2]

Substantiv

Rand hankøn

  1. (møntfod) rand

Bøjning

Ental Flertal
Nominativ der Randdie Rand, Rands
Genitiv des Randsder Rand, Rands
Dativ dem Randden Rand, Rands
Akkusativ den Randdie Rand, Rands

Kilder

  1. Rand“ i Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
  2. "Rand" i "Duden"