Fall

Fra Wiktionary
Spring til navigation Spring til søgning

Tysk

Etymologi

Substantivering af verbet fallen.[1]

Udtale

Substantiv

Fall hankøn

  1. (bevægelse) fald
  2. (nedgang) fald
  3. (lægevidenskab) tilfælde
  4. (jura) retssag
  5. (grammatik) kasus

Bøjning

Ental Flertal
Nominativ der Fall die Fälle
Genitiv des Fall(e)s der Fälle
Dativ dem Fall(e) den Fällen
Akkusativ den Fall die Fälle

Kilder

  1. Fall“ i Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache