zijn

Fra Wiktionary

Nederlandsk

Udtale

Possessivt pronomen (Ejestedord)

zijn

  1. trejde person ental; sin, hans
    Dat is zijn mobieltje.
    Det er hans mobil.

Substantiv

zijn intetkøn

  1. væren
  2. eksistens
  3. væsen

Verbum

zijn

  1. (eksistere) at være
  2. (findes) at være
  3. (at besidde) at være, hebben
  4. (kopulaverbum) at være
  5. (hjælpeverbum) at være

Bøjning

Lang tillægsform zijnd
Førnutid zijn geweest
Bydemåde wees
ik jij/je, u hij, zij/ze, het wij/we, jullie, zij/ze
Nutid ben bent is zijn
Datid was was was waren

Kilder

  • zijn“ i vanDale woordenboek