Spring til indhold

varen

Fra Wiktionary

Dansk

Substantiv

varen fælleskøn

  1. Bestemt form ental af vare.

Nederlandsk

Udtale

Substantiv

varen

  1. (plante) bregne

Bøjning

Best. Ental
de varen
Ental diminutiv
 
Flertal
varens
Flertal diminutiv
 

Verbum

varen

  1. (til vands) at sejle

Bøjning

Lang tillægsform varend
Førnutid hebben / zijn gevaren
Bydemåde vaar(t)
ik jij/je, u hij, zij/ze, het wij/we, jullie, zij/ze
Nutid vaar vaart vaart varen
Datid voer voer voer voeren

Kilder

    • varen“ i vanDale woordenboek