Spring til indhold

varen

Fra Wiktionary

Dansk

Substantiv

varen fælleskøn

  1. Bestemt form ental af vare.

Nederlandsk

Udtale

Substantiv

varen

  1. (plante) bregne

Bøjning

Best. Ental
de varen
Ental diminutiv
 ―
Flertal
varens
Flertal diminutiv
 ―

Verbum

varen

  1. (til vands) at sejle

Bøjning

Lang tillægsform varend
Førnutid hebben / zijn gevaren
Bydemåde vaar(t)
ik jij/je, u hij, zij/ze, het wij/we, jullie, zij/ze
Nutid vaar vaart vaart varen
Datid voer voer voer voeren

Kilder

  • varen“ i vanDale woordenboek