sterven

Fra Wiktionary

Nederlandsk

Udtale

Verbum

sterven

Bøjning

Lang tillægsform stervend
Førnutid zijn gestorven
Bydemåde sterf(t)
ik jij/je, u hij, zij/ze, het wij/we, jullie, zij/ze
Nutid sterf sterft sterft sterven
Datid stierf stierf stierf stierven

Synonymer

Kilder

  • sterven“ i vanDale woordenboek