Spring til indhold

Wölfin

Fra Wiktionary

Tysk

Etymologi

Wolf + -in[1]

Udtale

  • IPA:  /ˈvœlfɪn/

Substantiv

Wölfin hunkøn

  1. ulvinde (pattedyr)

Bøjning

Bøjning

Ental Flertal
Nominativ die Wölfindie Wölfinnen
Genitiv der Wölfinder Wölfinnen
Dativ der Wölfinden Wölfinnen
Akkusativ die Wölfindie Wölfinnen

Kilder

  1. Wölfin“ i canoo.net