Spring til indhold

Sturm

Fra Wiktionary

Tysk

Etymologi

Fra oldhøjtysk sturm.[1]

Udtale

Substantiv

Sturm hankøn

  1. (vejr) storm
  2. (militær) storm
  3. (sport) angreb(skæde)

Bøjning

Ental Flertal
Nominativ der Sturmdie Stürme
Genitiv des Sturm(e)sder Stürme
Dativ dem Sturm(e)den Stürmen
Akkusativ den Sturmdie Stürme

Kilder

  1. Sturm“ i Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache