Rauch

Fra Wiktionary

Tysk

Etymologi

Fra oldhøjtysk rouh.[1]

Udtale

Substantiv

Rauch hankøn

  1. (kemi) røg

Bøjning

Ental Flertal
Nominativ der Rauch
Genitiv des Rauch(e)s
Dativ dem Rauch(e)
Akkusativ den Rauch

Kilder

  1. Rauch“ i Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache