Quittung

Fra Wiktionary

Tysk

Etymologi

quittieren +‎ -ung[1]

Udtale

Substantiv

Quittung hunkøn

  1. (jura) kvittering

Bøjning

Ental Flertal
Nominativ die Quittung die Quittungen
Genitiv der Quittung der Quittungen
Dativ der Quittung den Quittungen
Akkusativ die Quittung die Quittungen

Kilder

  1. Quittung“ i Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache