Erlaubnis

Fra Wiktionary

Tysk

Etymologi

erlauben +‎ -nis[1]

Udtale

Substantiv

Erlaubnis hunkøn

  1. tilladelse

Bøjning

Ental Flertal
Nominativ die Erlaubnis die Erlaubnisse
Genitiv der Erlaubnis der Erlaubnisse
Dativ der Erlaubnis den Erlaubnissen
Akkusativ die Erlaubnis die Erlaubnisse

Kilder

  1. Erlaubnis“ i Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache