Ehemann

Fra Wiktionary
Spring til navigation Spring til søgning

Tysk

Etymologi

Ehe (ægteskab) +‎ Mann (mand).[1]

Udtale

Substantiv

Ehemann hankøn

  1. ægtemand

Bøjning

Ental Flertal
Nominativ der Ehemann die Ehemänner
Genitiv des Ehemann(e)s der Ehemänner
Dativ dem Ehemann(e) den Ehemännern
Akkusativ den Ehemann die Ehemänner

Kilder

  1. Ehemann“ i Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache