стъалы
Ossetisk
Etymologi
Fra urindoeuropæisk *h₂stḗr.
Udtale
Substantiv
стъалы • pluralis стъалытӕ
Bøjning
| Bøjning af стъалы | ||
|---|---|---|
| Kasus | Ental | Flertal |
| Nominativ | стъалы | стъалытӕ |
| Genitiv | стъалыйы | стъалыты |
| Dativ | стъалыйӕн | стъалытӕн |
| Allativ | стъалымӕ | стъалытӕм |
| Ablativ | стъалыйӕ | стъалытӕй |
| Inessiv | стъалыйы | стъалыты |
| Adessiv | стъалыйыл | стъалытыл |
| Ækvativ | стъалыйау | стъалытау |
| Komitativ | стъалыимӕ | стъалытимӕ |
Kilder
- V. I. Abayev, “Russisk-ossetisk ordbog”, Moskva, Nauka, 1970 (genudgivelse 2000).