Græsk
Substantiv
κουνέλι intetkøn (flertal κουνέλια)
- kanin
Bøjning
| Kasus |
Ental |
Flertal
|
| Nominativ
|
το κουνέλι
|
τα κουνέλια
|
| Genitiv
|
του κουνελιού
|
των κουνελιών
|
| Akkusativ
|
το κουνέλι
|
τα κουνέλια
|
| Vokativ
|
κουνέλι
|
κουνέλια
|
Kilder
- „κουνέλι“ i Dictionary of Standard Modern Greek
