ίππος

Græsk

Etymologi

Fra oldgræsk ἵππος (“‘hest’”).

Substantiv

ίππος hankøn

1. hest (dyr)
2. hest (gymnastikredskab)
3. hestekraft
4. springer (skakbrik)

Bøjning

Kasus	Ental	Flertal
Nominativ	ο ίππος	οι ίπποι
Genitiv	του ίππου	των ίππων
Akkusativ	το(ν) ίππο	τους ίππους
Vokativ	ίππε	ίπποι

Se også

Skakbrikker på færøsk
πιόνι	ίππος	αξιωματικός	πύργος	βασίλισσα	βασιλιάς

Kilder

• „ίππος“ i Dictionary of Standard Modern Greek