Spring til indhold

vindur

Fra Wiktionary

Færøsk

Udtale

Substantiv

vindur hankøn

  1. vind

Bøjning

Bøjning Ental Flertal
Ubestemt Bestemt Ubestemt Bestemt
Nominativ vindur vindurin vindar vindarnir
Akkusativ vind vindin vindar vindarnar
Dativ vindi vindinum vindum vindunum
Genitiv vinds vindsins vinda vindanna

Etymologi

Fra oldnordisk vindr.

Kilder

    vinduri Føroysk orðabók

    Islandsk

    Substantiv

    vindur hankøn

    1. vind

    Bøjning

    Bøjning Ental Flertal
    Ubestemt Bestemt Ubestemt Bestemt
    Nominativ vindur vindurinn vindar vindarnir
    Akkusativ vind vindinn vinda vindana
    Dativ vindi vindinum vindum vindunum
    Genitiv vinds vindsins vinda vindanna

    Etymologi

    Fra oldnordisk vindr.