Spring til indhold

slapen

Fra Wiktionary

Nederlandsk

Udtale

Substantiv

slapen

  1. flertal af slaap (tinding)

Verbum

slapen

  1. at sove

Bøjning

Lang tillægsform slapend
Førnutid hebben geslapen
Bydemåde slaap(t)
ik jij/je, u hij, zij/ze, het wij/we, jullie, zij/ze
Nutid slaap slaapt slaapt slapen
Datid sliep sliep sliep sliepen

Kilder

  • slapen“ i vanDale woordenboek