rådgivning

Fra Wiktionary

Dansk

Etymologi

Afledning af rådgive.

Substantiv

rådgivning fælleskøn

  1. Det at rådgive.

Bøjning

Ental ubestemt
en rådgivning
Ental bestemt
rådgivningen
Flertal ubestemt
rådgivninger
Flertal bestemt
rådgivningerne

Oversættelser

Kilder


Svensk

Substantiv

rådgivning fælleskøn

  1. rådgivning

Bøjning

Bøjning af rådgivning Ental Flertal
fælleskøn Ubestemt Bestemt Ubestemt Bestemt
Nominativ rådgivning rådgivningen rådgivningar rådgivningarna
Genitiv rådgivnings rådgivningens rådgivningars rådgivningarnas

Kilder