opprimer

Fransk

Etymologi

Fra latin opprĭmĕre.

Verbum

opprimer

1. At undertrykke, -kue;
2. At overvælde;
3. At tynge;

Bøjning

Konjugation af opprimer

		simpel			sammensat
infinitif		opprimer			avoir opprimé
gérondif		en opprimant			en ayant opprimé
participe présent		opprimant
participe passé		opprimé
person		singulær			pluralis
		første	anden	tredje	første	anden	tredje
indicatif		je (j’)	tu	il/elle	nous	vous	ils/elles
simple tider	présent	opprime	opprimes	opprime	opprimons	opprimez	oppriment
	imparfait	opprimais	opprimais	opprimait	opprimions	opprimiez	opprimaient
	passé simple	opprimai	opprimas	opprima	opprimâmes	opprimâtes	opprimèrent
	futur simple	opprimerai	opprimeras	opprimera	opprimerons	opprimerez	opprimeront
	conditionnel	opprimerais	opprimerais	opprimerait	opprimerions	opprimeriez	opprimeraient
sammensatte tider	passé composé	ai opprimé	as opprimé	a opprimé	avons opprimé	avez opprimé	ont opprimé
	plus-que-parfait	avais opprimé	avais opprimé	avait opprimé	avions opprimé	aviez opprimé	avaient opprimé
	passé antérieur	eus opprimé	eus opprimé	eut opprimé	eûmes opprimé	eûtes opprimé	eurent opprimé
	futur antérieur	aurai opprimé	auras opprimé	aura opprimé	aurons opprimé	aurez opprimé	auront opprimé
	conditionnel passé	aurais opprimé	aurais opprimé	aurait opprimé	aurions opprimé	auriez opprimé	auraient opprimé
subjonctif		que je (j’)	que tu	qu’il/elle	que nous	que vous	qu’ils/elles
simple tider	présent	opprime	opprimes	opprime	opprimions	opprimiez	oppriment
	imparfait	opprimasse	opprimasses	opprimât	opprimassions	opprimassiez	opprimassent
sammensatte tider	passé	aie opprimé	aies opprimé	ait opprimé	ayons opprimé	ayez opprimé	aient opprimé
	plus-que-parfait	eusse opprimé	eusses opprimé	eût opprimé	eussions opprimé	eussiez opprimé	eussent opprimé
impératif		–	tu	–	nous	vous	–
présent		—	opprime	—	opprimons	opprimez	—
passé		—	aie opprimé	—	ayons opprimé	ayez opprimé	—

Udtale

• IPA:  /ɔ.pʁi.me/