næmingur

Fra Wiktionary

Færøsk

Substantiv

næmingur m (flertal næmingar)

  1. elev

Bøjning

Bøjning Ental Flertal
Ubestemt Bestemt Ubestemt Bestemt
Nominativ næmingur næmingurin næmingar næmingarnir
Akkusativ næming næmingin næmingar næmingarnar
Dativ næmingi næminginum næmingum næmingunum
Genitiv næmings næmingsins næminga næminganna

Kilder

næminguri Føroysk orðabók