meymûn

Fra Wiktionary

Kurdisk

Udtale

  • IPA:  /mɜjˈmyːn/ → /mɜjˈmiːn/, /mɜjˈmiːŋk/, /mɜjˈmuːn/, /meːˈmuːn/, /meːˈmyːn/

Substantiv

meymûn hunkøn

  1. abe