kring

Fra Wiktionary

Nederlandsk

Udtale

Substantiv

kring hankøn

  1. (matematik) cirkel
  2. (sociologi) kreds

Bøjning

Best. Ental
de kring
Ental diminutiv
kringetje
Flertal
kringen
Flertal diminutiv
kringetjes

Kilder

  • kring“ i vanDale woordenboek