kríggj

Fra Wiktionary

Færøsk

Etymologi

Fra middelnedertysk krīch.

Udtale

Substantiv

kríggj m (flertal kríggj)

  1. krig

Bøjning

Bøjning Ental Flertal
Ubestemt Bestemt Ubestemt Bestemt
Nominativ kríggj kríggið kríggj kríggini
Akkusativ kríggj kríggið kríggj kríggini
Dativ kríggi/
kríggj
krígnum/
krígginum
kríggjum kríggjunum
Genitiv krígs krígsins kríggja kríggjanna

Kilder