hingaftin

Fra Wiktionary

Kurdisk

Udtale

  • IPA:  /hɘŋgʌːfˈtɘn/

Verbum

hingaftin (tredjeperson ental nutid dihingêvit og datid hingaft)

  1. ramme
  2. slå
  3. støde
  4. skyde
    Dibêjin ku hespê mîrî hatiye hingaftin.
    Folk siger at fyrstens hest lige er blevet skudt.

Substantiv

hingaftin hunkøn

  1. slag
  2. stød
  3. skud