haro

Esperanto

Substantiv

haro

1. hår (enkelt hår)

   Liaj haroj estis ruĝa.

   Hans hår var rødt.

Bøjning

nominativ ental	akkusativ ental	nominativ flertal	akkusativ flertal
haro	haron	haroj	harojn

Afledte termer

• hararo