gruva

Fra Wiktionary

Svensk

Substantiv

gruva fælleskøn

  1. en grube, en mine (fund af mineral)

Bøjning

Bøjning af gruva Ental Flertal
fælleskøn Ubestemt Bestemt Ubestemt Bestemt
Nominativ gruva gruvan gruvor gruvorna
Genitiv gruvas gruvans gruvors gruvornas

Beslægtede ord og fraser

Verbum

gruva

  1. at grue (sig)

Bøjning

  • gruvar, gruvade, gruvat, gruvande

Beslægtede ord og fraser

Kilder