empuantir

Fransk

Verbum

empuantir

1. At forpeste;

Bøjning

Konjugation af empuantir

		simpel			sammensat
infinitif		empuantir			avoir empuanti
gérondif		en empuantissant			en ayant empuanti
participe présent		empuantissant
participe passé		empuanti
person		singulær			pluralis
		første	anden	tredje	første	anden	tredje
indicatif		je (j’)	tu	il/elle	nous	vous	ils/elles
simple tider	présent	empuantis	empuantis	empuantit	empuantissons	empuantissez	empuantissent
	imparfait	empuantissais	empuantissais	empuantissait	empuantissions	empuantissiez	empuantissaient
	passé simple	empuantis	empuantis	empuantit	empuantîmes	empuantîtes	empuantirent
	futur simple	empuantirai	empuantiras	empuantira	empuantirons	empuantirez	empuantiront
	conditionnel	empuantirais	empuantirais	empuantirait	empuantirions	empuantiriez	empuantiraient
sammensatte tider	passé composé	ai empuanti	as empuanti	a empuanti	avons empuanti	avez empuanti	ont empuanti
	plus-que-parfait	avais empuanti	avais empuanti	avait empuanti	avions empuanti	aviez empuanti	avaient empuanti
	passé antérieur	eus empuanti	eus empuanti	eut empuanti	eûmes empuanti	eûtes empuanti	eurent empuanti
	futur antérieur	aurai empuanti	auras empuanti	aura empuanti	aurons empuanti	aurez empuanti	auront empuanti
	conditionnel passé	aurais empuanti	aurais empuanti	aurait empuanti	aurions empuanti	auriez empuanti	auraient empuanti
subjonctif		que je (j’)	que tu	qu’il/elle	que nous	que vous	qu’ils/elles
simple tider	présent	empuantisse	empuantisses	empuantisse	empuantissions	empuantissiez	empuantissent
	imparfait	empuantisse	empuantisses	empuantît	empuantissions	empuantissiez	empuantissent
sammensatte tider	passé	aie empuanti	aies empuanti	ait empuanti	ayons empuanti	ayez empuanti	aient empuanti
	plus-que-parfait	eusse empuanti	eusses empuanti	eût empuanti	eussions empuanti	eussiez empuanti	eussent empuanti
impératif		–	tu	–	nous	vous	–
présent		—	empuantis	—	empuantissons	empuantissez	—
passé		—	aie empuanti	—	ayons empuanti	ayez empuanti	—

Udtale

• IPA:  /ɑ̃.pɥɑ̃.tiʁ/