diminutiv

Fra Wiktionary
Spring til navigation Spring til søgning

Dansk

Etymologi

Fra Latin diminutivus, fra diminuere, deminuere (mindske).

Substantiv

diminutiv intetkøn

    1. (grammatik) formindskelsesform af navneord for at udtrykke, at noget er lille – fx elskling, kylling, mandsling, pusling

Bøjning

Ental ubestemt
et diminutiv
Ental bestemt
diminutivet
Flertal ubestemt
diminutiver
Flertal bestemt
diminutiverne

Oversættelser

Kilder