délinquant

Fra Wiktionary

Fransk

Etymologi

Fra verbet délinquer.

Substantiv

Ental Flertal
Hankøn délinquant
IPA: (hjælp/de.lɛ̃.kɑ̃/
délinquants
IPA: (hjælp/de.lɛ̃.kɑ̃/
Hunkøn délinquante
IPA: (hjælp/de.lɛ̃.kɑ̃t/
délinquantes
IPA: (hjælp/de.lɛ̃.kɑ̃t/

délinquant hankøn (flertal délinquants)

  1. forbryder, lovovertræder

Udtale

  • IPA:  /de.lɛ̃.kɑ̃/

Se også