κοπρίτης

Græsk

Substantiv

κοπρίτης hankøn

1. køter

Bøjning

Kasus	Ental	Flertal
Nominativ	ο κοπρίτης	οι κοπρίτες
Genitiv	του κοπρίτη	των κοπριτών
Akkusativ	το(ν) κοπρίτη	τους κοπρίτες
Vokativ	κοπρίτη	κοπρίτες

Kilder

• „κοπρίτης“ i Dictionary of Standard Modern Greek