çandin

Fra Wiktionary

Kurdisk

Udtale

  • IPA:  /t͡ʃʰʌːnˈdɘn/

Verbum

çandin (tredjeperson ental nutid diçînit og datid çand)

  1. dyrke (jorden)
    zevî çandin
    dyrke en mark

Substantiv

çandin hunkøn

  1. såning
  2. dyrkning (af jorden)