ausmachen

Fra Wiktionary

Tysk

Etymologi

aus- +‎ machen[1]

Udtale

Verbum

ausmachen

  1. at slukke
  2. at aftale
  3. at udgøre
  4. at skelne

Bøjning

Ordstammen Hjælpeverbum Præteritum participium Præsens participium
mach aus/præteritum: machte aus haben ausgemacht ausmachend


Kilder

  1. ausmachen“ i Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache