Bundeskanzler

Fra Wiktionary

Tysk

Etymologi

Bund +‎ Kanzler[1]

Udtale

Substantiv

Bundeskanzler hankøn

  1. (politik) forbundskansler

Bøjning

Ental Flertal
Nominativ der Bundeskanzler die Bundeskanzler
Genitiv des Bundeskanzlers der Bundeskanzler
Dativ dem Bundeskanzler den Bundeskanzlern
Akkusativ den Bundeskanzler die Bundeskanzler

Beslægtede ord og fraser

Kilder

  1. Bundeskanzler“ i Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache