bævur

Fra Wiktionary

Færøsk

Udtale

Etymologi

Fra middelnedertysk bever, fra oldsaksisk biƀar, biƀor.

Substantiv

bævur intetkøn

  1. bæver

Bøjning

Bøjning Ental Flertal
Ubestemt Bestemt Ubestemt Bestemt
Nominativ bævur bævurin bævrar bævrarnir
Akkusativ bævur bævurin bævrar bævrarnar
Dativ bævri bævrinum bævrum bævrunum
Genitiv bævurs bævursins bævra bævranna

Kilder

bævuri Føroysk orðabók