Spring til indhold

Mangel

Fra Wiktionary

Tysk

Etymologi

Afledning fra verbet mangeln.

Udtale

Substantiv

Mangel hankøn

  1. mangel

Bøjning

Ental Flertal
Nominativ der Mangeldie Mängel
Genitiv des Mangelsder Mängel
Dativ dem Mangelden Mängeln
Akkusativ den Mangeldie Mängel

Etymologi 2

Fra middelhøjtysk mange.[1]

Substantiv

Mangel hunkøn

  1. (maskine) strygerulle

Bøjning

Ental Flertal
Nominativ die Mangeldie Mangeln
Genitiv der Mangelder Mangeln
Dativ der Mangelden Mangeln
Akkusativ die Mangeldie Mangeln

Kilder

  1. Mangel“ i Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache