kyckling

Fra Wiktionary

Svensk

Substantiv

kyckling fælleskøn

  1. kylling

Bøjning

Bøjning af kyckling Ental Flertal
fælleskøn Ubestemt Bestemt Ubestemt Bestemt
Nominativ kyckling kycklingen kycklingar kycklingarna
Genitiv kycklings kycklingens kycklingars kycklingarnas

Kilder