finna

Fra Wiktionary

Esperanto

Adjektiv

finna

  1. finsk

Bøjning

nominativ ental akkusativ ental nominativ flertal akkusativ flertal
finna finnan finnaj finnajn


Færøsk

Færøsk Wikipedia har en artikel om:

Substantiv

finna f (flertal finnur)

  1. bonde (skakbrik)

Bøjning

Bøjning Ental Flertal
Ubestemt Bestemt Ubestemt Bestemt
Nominativ finna finnan finnur finnurnar
Akkusativ finnu finnuna finnur finnurnar
Dativ finnu finnuni finnum finnunum
Genitiv finnu finnunnar finna finnanna

Se også

Skakbrikker på færøsk
♟ ♞ ♝ ♜ ♛ ♚
finna riddari bispur rókur frúgv kongur


Verbum

finna

  1. finde

Etymologi

Fra oldnordisk finna.

Kilder

finnai Føroysk orðabók


Islandsk

Etymologi

Fra oldnordisk finna.

Verbum

finna

  1. finde

Kilder

Icelandic Online Dictionary and Readings „finna


Svensk

Verbum

finna

  1. finde

Kilder


Oldnordisk

Verbum

finna

  1. finde